First week in Japan!

Hallo!!

Zo, hier dan mijn eerste post vanuit Japan! Het is inmiddels een week geleden dat ik iedereen gedag zei op Schiphol. Dankzij de vele gebeurtenissen in de overlappende periode voelt het wel als bijna een maand, maar zover zijn we (gelukkig) nog niet! Ik heb eigenlijk geen idee waar ik moet beginnen met deze post, maar ik gok zo bij het begin.
Na iedereen gedag gezegd te hebben, vertrokken we per Airbus A380 naar Dubai. Het was een lange, maar gezellige vlucht. Toen we aankwamen in Dubai, was het inmiddels al 2 uur 's nachts lokale tijd. Na een heel parcours te hebben afgelegd, hadden we eindelijk wat Dubaidollars bemachtigd, en konden we de lang begeerde smoothie nuttigen. Die dingen zijn gigantisch lekker trouwens, dus als je ooit op Dubai Airport bent... okay dat ter zijde. Bij de vertrekhal van Dubai naar Tokyo, kwamen we de Spaanse en Zwitserse AFS groep tegen! Zij bleken met dezelfde vlucht naar Tokyo te gaan. Eenmaal in dat vliegtuig viel ik vrij snel in slaap geloof ik. Heb heel vaak gepoogd een film te gaan kijken, maar niet lang volgehouden dus. Om een lang verhaal kort te maken, kwamen we aan in Tokyo! Weer een heel papiergedoe, in combinatie met een lange wachtrij. Maar uiteindelijk werd dit beloond, want ineens hadden we een 'residence card'! Nu voelen we ons toch wel een beetje Japanse burgers natuurlijk, haha. Na onze koffers opgehaald te hebben, stond bij de aankomsthal een vrijwilliger van AFS te wachten. Met z'n allen gingen we met de bus naar een soort verzamelplek, alwaar een deel van andere AFS'ers ons stond op te wachten. Kort daarna vertrokken we per bus naar het Tokyo Olympics Memorial Youth Hostel, alwaar de eerste Japan-experience op het punt van beginnen stond. Ja, die experience heette inderdaad een public bath. Alles wat je ooit van een public bath in Japan gehoord hebt klopt, dat is alles wat ik erover te zeggen heb, haha. Hoe dan ook, het was goed te doen. Hierna gingen we slapen, iedereen in een eigen slaapkamertje.

De dag erna begon het kamp pas echt! We moesten al vroeg opstaan, want we hadden een dag minder dan normaal gesproken, omdat de school van sommigen al de maandag erna zou beginnen! Het kamp was echt geweldig! We zaten midden in Tokyo, en dat kon je goed zien aan alle gebouwen die we zagen vanuit het gebouw. We gingen nu ontbijten en daarna naar en grote zaal waar alle AFS'ers van dit programma waren (67 uit 20 landen). Hier hadden we wat speechen en spelletjes, en daarna moesten we in onze groepen gaan zitten die ons waren toebedeeld. De hele dag stond eigenlijk in het teken van oriëntatie. Van regels tot ervaringen, en van onze eigen cultuur voorstellen tot de 'talent show'. Iedere groep had twee AFS vrijwilligers als begeleiders. Onze groep bestond uit Nederland, Belgïe, Noorwegen en Letland. We hadden twee geweldige begeleiders, ik mis ze echt nu al! Iedereen sprak goed Engels, en ik heb het idee dat we veel goede informatie in een leuk jasje hebben gekregen. Helaas is contact houden verboden, maar na de uitwisseling hoop ik ze zeker weer te kunnen spreken! (in het Japans natuurlijk ^^ ). Een foto van de hele Tokyo groep (studenten + staff) zie onderaan :)

De dag erna werden we in andere groepen verdeeld, op basis van bestemming. Onze groep ging met een bus naar Tokyo Station. Wij moesten best lang wachten, en zijn in de tussentijd nog naar de Pokémonstore geweest! En ja, ik heb Pokémonkaarten gekocht :p Later gingen we met een groepje van rond de 15 mensen de Shinkansen in. Wij stapte uit bij Nagoya. Nu waren we best zenuwachtig, want zodra we naar beneden liepen, zouden we onze gastfamilies ontmoeten! Niemand had een idee van wie er eigenlijk beneden stond, dus we hadden ons er ook niet echt op kunnen voorbereiden. Eenmaal aangekomen stonden daar de families en nog wat andere mensen! Mijn familie was iets later, wat me de kans gaf om met m'n LP, Japans docent en Chapter President kennis te maken! Ze spraken al gelijk in het Japans tegen me, dus hier begon het echt! In mijn Chapter zitten trouwens nog twee meisjes, uit Duitsland en Spanje. Snel daarna arriveerde mijn gastmoeder en zusje! Ik was echt blij om ze te zien! We liepen nu naar de trein die ons naar Inuyama zou brengen. Hier aten we eerst een ijsje, om daarna met de auto naar huis te rijden! Ik was best moe, maar kreeg hier weer helemaal energie! Toen we het huis binnenstapten zag het er echt al Japans uit! :-) Vrijwel gelijk werd ik naar mijn slaapkamer, de oude van mijn gastbroer, begeleid. Hier heb ik gelijk mijn koffers uitgepakt, en wat gerelaxt.

's Avonds kwam ook mijn gastvader thuis. Bij het eten hebben we regels doorgenomen. Ook werd het duidelijk dat ik de komende week vooral alleen thuis zou zijn. Iedereen maakt hier hele lange dagen. De eerste gaat om 6:30 de deur uit, en de laatste komt om 21:00 thuis. Tussen 8 en 7 zou ik sowieso de meeste dagen alleen zijn. Ik heb ze die avond ook mijn cadeautjes gegeven, die volgens mij wel goed in de smaak vielen. Na een douche genomen te hebben ging ik vrij vroeg slapen, ik was kapot!

Maandag, de eerste volle dag in Inuyama, stond ik vroeg op om met mijn gastmoeder te kunnen ontbijten. Toen zij daarna naar haar werk ging, begon mijn dag. Ik heb eigenlijk niet zoveel gedaan. Een beetje japans geleerd en heel even op de fiets een rondje gemaakt. Ik durfde niet zo ver, want ik zag het alweer voor me dat ik de weg kwijt zou raken. Deze dag was een beetje saai, maar gaf me wel de gelegenheid om uit te rusten. 's Avonds was iedereen weer terug, dus toen werd het weer wat gezelliger.

De dag erna, dinsdag, verliep eigenlijk hetzelfde. Alleen nam ik nu de fiets voor een bijna 3-uur durende tocht, proberende het centrum te bereiken. Ik had toch mijn eigen telefoon kort aangesloten op internet zodat ik een navigatie app erop kon zetten, die mij heel mooi de verkeerde kant op stuurde. Toen ben ik op eigen kracht maar weer terug gefietst, en toch een wat beter beeld gekregen van waar ik eigenlijk zit. In de avond kwam nu ook mijn gastbroer thuis. Hij woont hier niet meer, omdat hij naar college gaat in Himeji. Toch gezellig, en ook hem mijn cadeautje gegeven. :-)

Het plan voor woensdag was om naar de Kanagawa prefectuur te rijden. Mij gastouders moesten daar iets doen of ophalen ofzo. Het doel was me nog steeds niet helemaal duidelijk, maar het was wel weer een kans om ergens anders in Japan te komen (is ongeveer 4.5 uur rijden). Om 4 uur 's nachts stonden we op, en een half uur later zaten we in de auto. Hoe dan ook, het liep anders dan verwacht. Na een uurtje in de auto te hebben gezeten, kregen we een ongelukje met de auto. We botste met de zijkant teken een andere auto. Het was niet heel erg, alleen was de spiegel kapot en zaten er krassen op de deur. Dit resulteerde er dus in dat we nog voor 6 uur voor de deur van het politiebureau stonden (politie moet hier worden betrokken bij elk klein ongelukje). Hierna keerde we huiswaarts. Helaas werd het geen Kanagawa meer, maar uiteindelijk toch nog een leuke dag! Met mijn gastvader ging ik naar het stadhuis om me als nieuwe inwoner te registreren. Dat duurde best lang, en omdat mijn gastvader gebeld werd door de verzekering, zat ik een minuut of 8 alleen met die registratiemevrouw. Ze sprak geen woord Engels, dus ging het allemaal in het Japans. We kwamen er toch min of meer nog wel uit! En ja, hoe schrijf je Rick Alexander Borst nou in het Japans op... :P (Rikku Arekusanderu Borusuto, daar komt het op neer).

Drie kwartier later stonden we weer buiten. We gingen een ijsje halen, en liepen daarna door. Ik wist alleen niet echt waar naartoe, en ik had het ook niet verwacht. Daarom had ik mijn camera thuisgelaten. Maaar, we gingen dus naar het Shinto park en kasteel in Inuyama! Echt gigantisch mooi!! Er waren een aantal Shrines, en ook zo'n waterbak om ritueel je handen en mond te reinigen voordat je naar binnen gaat. Bij een soort loketje zat een jonge vrouw, die mijn gastvader leek te kennen. Guess what? Ze was een Shinto-priester! Ik stelde me voor, en later vertelde mijn gastvader dat hij toesteming had gekregen om me mee te nemen naar een ceremonie die elk begin van de maand plaatsvind. Gaaaaaf! Door de Shrines liepen we verder naar het kasteel van Inuyama! Alhoewel iedereen deze klein noemt, vond ik hem best groot (in verhouding met die in Hirado). Echt super gaaf om (opnieuw) in een Japans kasteel te zijn! Inuyama viel vroeger onder ''Owari'', een oude provincie die nu onderdeel is van Aichi. Owari heeft een bewogen historie, en het kasteel is dan ook bezet en gebruikt geweest voor verschillende doeleinden, onder anderen voor het bestuur en de verdediging van het Owari-domein. Ik herkende een aantal genoemde namen nog van mijn profielwerkstuk! Best gaaf om dat zo op deze manier terug te zien. Daarnaast was het uizicht van de bovenste verdieping trouwens ook prachtig!

Gisteren kwam mijn gastmoeder 's middags thuis, en gingen we in de namiddag naar mijn school voor een eerste kennismaking! Ik wist niet zo goed wat ik kon verwachten, maar ik wist wel dat mijn LP en Japans docente ook kwamen. We namen eerst de fiets naar het station (10 min), dan de trein (10 min) en dan de benenwagen naar school (4 min). Dat wordt dus mijn toekomstige weg naar school! Eenmaal aangekomen stond de vice-principal en een Engels docente ons al op te wachten. We gingen naar binnen waar we plaatsnamen in het kantoor van de directeur. Naast de eerdergenoemden waren daar ook mijn toekomstige homeroom teacher, Engels docent (ook AFS staff), nog een docent en de directeur zelf. Ze vroegen mij een en ander, zoals welke talen ik spreek, in welke klas ik zat in Nederland, en hoe mijn Japans ervoor stond... (^^) Na wat gepraat te hebben kwamen de meer zakelijkere kanten aan bod. Zo moest ik een schooluniform passen, en guess what? Het was nog (redelijk) mijn maat ook! Ik hoef dus geen school uniform te kopen, wat weer zo'n 20.000 yen sheelt Wel was de broek iets te strak... dus ben ik daarna nog een broek gaan kopen. Het schooluniform is hier verschillend voor zomer en winter. Voor de winter moet je dus het jasje aan, maar voor de zomer alleen het witte overhemd met korte mouwen. Daar kregen we er een paar van mee naar huis om te passen. Thuis bleken ze, voor de verandering, allemaal veel te groot, haha! Dus nu ga ik in een te groot overhemd naar school. Nouja, shouganai! Het school uniform is vrij simpel trouwens, maar... : HET IS EEN SCHOOL UNIFORM !! :D :D. Op de school kregen we trouwens ook nog te horen dat er een Canadees meisje is, die op de zelfde dag start als ik! Zij blijft 3 maanden, en is hier via een vriendschapsband tussen deze school en een school in Canada. Ik weet niet of ze bij mij in de klas komt, maar ik vind het wel erg leuk! Ook het rooster heb ik inmiddels gekregen. Veelal internationaal getinte klassen, zoals crosscultural understanding en international society, maar ook gewoon vakken als scheikunde en biologie. Als ik maandag begin, moet ik twee speeches houden: een voor de docenten en een voor de hele school op de openingsceremonie. Wordt even oefenen dus, maar wel spannend! Maandag en dinsdag zijn er gelijk al toetsen. Ik zal dan in de bibliotheek gaan zitten, maar de Engels toets moet ik zelf ook al maken! :) Ten slotte maakte we nog een klein rondje door de school. Het heeft echt zo'n 'Japanse school look'! :)

Vandaag heb ik ongeveer 3 uur lang mijn hele kamer gestofzuigd en schoongemaakt! Naast het feit dat ik gewoon zelf mijn kamer netjes wil houden hier, heb ik ook een beetje last van mijn allergie voor stof. Ik voel me trouwens steeds meer thuis hier. Ik merk wel dat ik écht Japans moet gaan leren, want dat zal alles wat makkelijker (lees: minder moeilijk) maken. Wel heb ik de culture shock aardig te pakken denk ik, maar goed, dat hoort erbij, zeker in Japan. Ik ben echt heel erg blij om in Japan te zijn! Ik weet eigenlijk van mezelf nieteens of ik het überhaupt al realiseer, want ik heb (nog) niet zo iets gehad als OMG IK BEN IN JAPAN VOOR EEN JAAR. Misschien komt dat nog, haha. Ik ben in ieder geval elke dag blij hier. Ik voel me ook echt wel een beetje Japanner al, vooral nu mijn portemonnee vol zit met Japanse pasjes.. ^^ Ik sta om 6:30 - 07:00 op elke dag, en slaap vaak nog voor middernacht. Mensen die mij een beetje kennen weten dat dat in Nederland wel anders was! Ook zouden die mensen weten dat ik het niet zo heb met insecten... maar in Nederlands was dat nog niks. Bij heel warm weer liggen hier soms enorme insecten op de grond, echt groot. Hele andere insecten zijn het ook, en over het algemeen luidruchtig, groot en hard. Maar goed, zij waren hier eerder dan ik, dus ik zal er wel aan gaan wennen. ;) Het is hier ook heel warm trouwens, gemiddeld wel zo rond de 30, 31 graden, met een enorm hoge luchtvochtigheid. Zaterdag de zesde is er een AFS uitstapje. We gaan naar Nagoya Odori, Een traditionele Japanse dans! Twee zaterdagen verder is er een welkomstfeestje van AFS, en in November gaan we 2 dagen naar Hiroshima! En in diezelfde maand valt de schooltrip naar Okinawa. Nog sterker: het valt op dezelfde data... Als ik het goed heb begrepen, gaat AFS proberen om Hiroshima te verzetten. Hoop heel erg dat dat gaat lukken, want ik wil natuurlijk echt heel graag mee!

Zo, dit was mijn update tot dusver. Morgen gaan we sushi eten en zondag ga ik proberen om een Nederlands diner te brouwen! Ondanks dat ik soms niet eens zo extreem actief bezig ben, ben ik elke dag al tamelijk vroeg heel moe. Ik denk dat dat komt door alle indrukken, het acclimatiseren en de vreemde taal. Maandag gaat het echte drukke Japanse high school-leven van start, so I'll better be ready!

I am in Japan, so no time to waste!

Rick.