Geschreven op 17-06-'14
Hallo! :-)
Mijn naam is Rick, ik ben 17 jaar, ik woon in Noordwijk en
heb inmiddels mijn HAVO diploma gehaald. Vanaf 21 Augustus dit jaar zal ik als
AFS uitwisselingsstudent naar Japan gaan! De meeste die dit lezen kennen me
waarschijnlijk al langer dan vandaag, en hebben dit dus al minstens 80 keer
gehoord, maar toch. Mocht dit niet het geval zijn, dan denk je nu
hoogstwaarschijnlijk iets als ‘’huh, Japan, een jaar? Dat kan toch niet?’’. Nou…
wel dus! Ik zal het in deze post zo duidelijk en kort mogelijk proberen uit te
leggen. Hier volgt mijn verhaal, middels een soort van FAQ.
WAT ga je doen?!
Ik ga dus een uitwisselingsjaar doen in Japan. Ik zal in een gastgezin wonen, en naar de lokale middelbare school gaan. Echt suuuuuuhuuuper vet :D
Wow, ga je naar China?
Neeh… Japan is geen China.
(Geloof me, ik heb deze vraag zooo vaak gekregen, haha).
In het Engels?
Nee, in het Japans!!
Maar… spreek jij Japans dan?
Hmm…. Nee. In ieder geval NOG niet! Een van de hoofddoelen van deze uitwisseling is om de taal te leren. En dan niet alleen via de welbekende boeken en schema’s, maar vooral in de praktijk. Ik vind het Japans sowieso een hele mooie taal, en ik kijk er echt naar uit om me daarvoor in te zetten. Het is geen Frans of Duits, maar dus echt iets totaal anders. Zo kent het Japans bijvoorbeeld al 3 schriften: Hiragana en Katakana (samen Kana genoemd, twee klankenschriften voor binnen- en buitenlandse woorden) en het Kanji, wat dus min of meer die ‘Chinese tekentjes’ zijn. Elke Kanji betekent iets op zichzelf. En dan hebben we het alleen nog maar over het schrijven… Eerlijk gezegd ben ik echt benieuwd naar in hoeverre ik Japans kan spreken na dit jaar 0.0
WAT is AFS?!
AFS staat voor ‘American Field Service’. Vroeger, in de eerste en tweede wereldoorlog, was dit een vrijwillige ambulancedienst. Na de oorlog, wilde zij zich (blijven) inzetten voor meer begrip en respect tussen mensen uit verschillende culturen. Daarom begonnen zij in 1947 met uitwisselingen naar de VS(wat destijds nog per boot ging). Vandaag de dag is het een grote non-profit uitwisselingsorganisatie, die in meer dan 60 landen actief is!! Het is trouwens niet écht een ‘uitwisseling’, want het is niet verplicht om ook zelf iemand in huis te nemen.
Naar België of Duitsland snap ik nog, maar JAPAN… hoe dat zo?!
Dit is waarschijnlijk de vraag die ik ondertussen het meest heb gekregen. Nou, ga er even voor zitten… (^^)
Ik ga dus een uitwisselingsjaar doen in Japan. Ik zal in een gastgezin wonen, en naar de lokale middelbare school gaan. Echt suuuuuuhuuuper vet :D
Wow, ga je naar China?
Neeh… Japan is geen China.
(Geloof me, ik heb deze vraag zooo vaak gekregen, haha).
In het Engels?
Nee, in het Japans!!
Maar… spreek jij Japans dan?
Hmm…. Nee. In ieder geval NOG niet! Een van de hoofddoelen van deze uitwisseling is om de taal te leren. En dan niet alleen via de welbekende boeken en schema’s, maar vooral in de praktijk. Ik vind het Japans sowieso een hele mooie taal, en ik kijk er echt naar uit om me daarvoor in te zetten. Het is geen Frans of Duits, maar dus echt iets totaal anders. Zo kent het Japans bijvoorbeeld al 3 schriften: Hiragana en Katakana (samen Kana genoemd, twee klankenschriften voor binnen- en buitenlandse woorden) en het Kanji, wat dus min of meer die ‘Chinese tekentjes’ zijn. Elke Kanji betekent iets op zichzelf. En dan hebben we het alleen nog maar over het schrijven… Eerlijk gezegd ben ik echt benieuwd naar in hoeverre ik Japans kan spreken na dit jaar 0.0
WAT is AFS?!
AFS staat voor ‘American Field Service’. Vroeger, in de eerste en tweede wereldoorlog, was dit een vrijwillige ambulancedienst. Na de oorlog, wilde zij zich (blijven) inzetten voor meer begrip en respect tussen mensen uit verschillende culturen. Daarom begonnen zij in 1947 met uitwisselingen naar de VS(wat destijds nog per boot ging). Vandaag de dag is het een grote non-profit uitwisselingsorganisatie, die in meer dan 60 landen actief is!! Het is trouwens niet écht een ‘uitwisseling’, want het is niet verplicht om ook zelf iemand in huis te nemen.
Naar België of Duitsland snap ik nog, maar JAPAN… hoe dat zo?!
Dit is waarschijnlijk de vraag die ik ondertussen het meest heb gekregen. Nou, ga er even voor zitten… (^^)
Toen ik in 3VWO zat, hoorde ik dat mijn school een
uitwisselingsproject ging starten met Japan. Toen dacht ik natuurlijk ook zo
van…. JAPAN?! Mijn (oude) school, het Teylingen-College
Leeuwenhorst, is gevestigd in de gemeente Noordwijkerhout. Noordwijkerhout heeft inmiddels al een aantal
jaren een stedenband met de Japanse gemeente Hirado in Nagasaki. In het begin
wisselde zij voetbalteams uit, maar dit ging dus veranderen! Er was een
informatieavond op school, waar iedereen met belangstelling vrijblijvend heen
kon gaan. Dit werd heel enthousiast gedaan, en dus was ik ook meteen enthousiast.
Maar ik was niet de enige… er waren ontzettend veel inschrijvingen binnengekomen!!
En er waren slechts 12 plaatsen… Ik heb toen erg mijn best gedaan op de
motivatiebrief die we moesten schrijven, en ben toen geselecteerd!! :D
Uiteindelijk kwam het er dus op neer dat er 12 Japanse
scholieren naar Nederland kwamen, in September 2012. Voor een kleine twee weken
waren we gastgezin voor een Japanner! We hadden een speciaal programma, en we
werden allemaal echt goede vrienden. Na dit deel van die uitwisseling, vond ik
Japan al helemaal geweldig. Hoe die Japanners tegen dingen aankijken die wij
als normaal beschouwen, zegt al veel over hun gewoontes en cultuur. Ik ben toen
steeds meer gaan lezen en dingen gaan opzoeken over Japan. The more I found, the more I fell in love. Ik
begon toen ook met het kijken van J-dramas (Japanse series en films). Dat doe
ik nog steeds frequent, en heb er in de tussentijd al heel wat gezien, haha. Naast
dat het gewoon leuk is, maakt het de taal ook wat vertrouwder klinken, leer je
best veel over Japan, en het is gewoon… Japans! Mijn moeder ontdekte toen een
website van een uitwisselingsorganisatie. Zo kwamen we er dus achter dat er een
mogelijkheid bestaat om voor een jaar naar Japan te gaan, al op deze leeftijd!
Ik werd daar nog veel enthousiaster van, en ik wilde dit echt gaan doen. Mijn
ouders stonden hier op dat moment nog
niet achter. Ze vonden dat ik eerst voor die twee weken naar Japan moest gaan,
en dan kijken of ik het écht wel wil (ook al wist ik natuurlijk al dat ik het
echt wilde ^^). Ook wilde ze niet dat ik zoiets zou doen voordat ik mijn
diploma gehaald had. Destijds deed ik nog VWO, maar als ik het na 6 VWO zou
doen, zou ik al veel te oud zijn voor deelname aan zo’n programma…
En toen, in April 2013 ging de Nederlandse groep naar Japan.
We verbleven bij de familie van degene die ook bij ons in huis verbleef. En ja,
je voelt het misschien al aankomen… nu was ik écht helemaal om. Die tijd in
Japan (en eigenlijk alles van die korte uitwisseling), was echt geweldig.
Zoveel dingen geleerd, gezien en ervaren. Zoveel culturele verschillen. Wauw. Japan
won mijn liefde in Hirado. Nu kwam ik dus nog minstens tien keer zo enthousiast
terug naar huis. Toen kon ik mijn ouders overhalen, maar ik moest de
deelnemersbijdrage wel zelf betalen. Autch... Vrijwel gelijk nadat ik terug
kwam, heb ik me ingeschreven bij AFS.
Op deze leeftijd heb je natuurlijk, normaal gesproken, niet even ergens een potje met
heel veel geld. Dat had ik dan ook zeker niet. Wel heb ik sinds mijn 13e bijbaantjes gehad, en heb ik altijd wel iets gespaard, ook al was dit natuurlijk niet genoeg. Sinds toen ben ik wat meer gaan werken, en heb ik zo min mogelijk uitgegeven. Uiteindelijk heb ik zo dus het hele bedrag bij elkaar gespaard, iets waar ik nu stiekem wel een beetje trots op ben, want het is veel geld. In de tussentijd was ik ook overgestapt van VWO naar HAVO, en zo kwam ik ineens in de eindexamenklas terecht! Inmiddels ben ik geslaagd, en is het definitief dat ik naar Japan ga! Mijn grote droom! Mijn ouders staan inmiddels volledig achter me hoor, en zijn nu ook aan het idee gewend. Ze hebben inmiddels ook veel AFS-informatie doorgelezen, en helpen met de voorbereidingen.
Naast alles hierboven, ben ik ook gewoon echt toe aan deze ervaring. Iets nieuws en absoluut iets uitdagends, waarin ik zeker weten veel zal leren over Japan, de wereld en over mezelf.
Hoe verloopt zo’n aanmeldingsprocedure?
Normaal gesproken, als alles goed gaat, is het zo dat als je het echt wilt doen, je je online inschrijft. Vervolgens krijg je toegang tot een database met veel papierwerk, haha. Je moet dan vooral heel veel formulieren invullen. Zelf moet je van alles over jezelf schrijven en foto’s bijvoegen, maar je ouders moeten bijvoorbeeld ook een stuk over je schrijven. Ook moet je huisarts wat formulieren invullen, je school moet het een en ander aan informatie over je verstekken (inclusief cijfers van de afgelopen 3 jaar), en iemand moet een aanbevelingsbrief voor je schrijven. Daarnaast zijn er nog een aantal kleinere formulieren. Als je dit allemaal gedaan hebt, stuur je het pakket op. Dan volgt het huisbezoek. Een regiovrijwilliger komt langs, en neemt nog wat formulieren mee. Samen met je ouders en de vrijwilliger neem je het een en ander door, en moet je jezelf op bepaalde aspecten beoordelen. Dit huisbezoek is voornamelijk om te checken of je weet waar je aan gaat beginnen. De vrijwilliger doet na dit huisbezoek verslag bij AFS. Het totaalpakket van alle formulieren en dit verslag, vormt de basis waarop AFS je kan accepteren of je deelname kan afraden. Als alles goed is, krijg je van AFS Nederland bericht van acceptatie. Daarna is het wachten, en wordt het dossier vervolgens door AFS in het gastland onder de loep genomen. Zij kunnen wat aanvullende informatie vragen. Uiteindelijk volgt –als alles goed is- ook daar bericht van acceptatie. Ook moest ik toen een TBC-test doen. Hierna breekt er een lange periode van wachten aan, waarin AFS in het gastland aan de slag gaat met je plaatsing.
Bij mij ging het trouwens niet zo makkelijk. Uiteindelijk heb ik natuurlijk ook gewoon alles gedaan wat hierboven staat, maar eerst was het een heel gedoe. Net na mijn inschrijving kreeg ik te horen dat het programma voor Japan al vol zat. Een van de deelnemers was nog aan het twijfelen, maar uiteindelijk kreeg ik bericht dat ik echt niet kon gaan. Dat vond ik echt een moeilijke periode, met vooral veel afwachten. AFS heeft in ieder geval gedaan wat ze konden doen. Ze begrepen me en hebben altijd duidelijkheid gegeven op de momenten waarop dat kon. Ik gaf zelf de hoop op een uitwisselingsjaar in Japan ook nog niet op. Ik nam contact op met zo’n beetje alle andere uitwisselingsorganisaties, en tegelijkertijd was iemand die ik via het korte uitwisselingsprogramma had leren kennen, aan Japanse kant druk bezig om te kijken of we niet zelf een uitwisseling konden regelen. Zonder organisatie bleek het heel lastig te zijn om een visum te krijgen. Mijn vader en ik hebben ook nog veel uitgezocht, en ik had toen nog informatie ingewonnen bij de ambassade en een immigratieadvocaat. Dit alles gebeurde in zo’n 6 maanden. In die tijd praatte ik best vaak met iemand al eerder naar Japan is geweest, dat me ook heeft geholpen.
Maar toen… op 11-11-’13, toen ik thuis kwam van een tentamen Nederlands, ging de telefoon. AFS had goed nieuws!!! Er was toch nog een plaats vrijgekomen, woeeehoeee! Natuurlijk had ik dit niet meer verwacht en ik was echt onbeschrijflijk blij.
Waarom AFS?
Toen ik in 4VWO zat, ging ik me een beetje oriënteren op wat ik na de middelbare wilde doen. Zo ging ik toen ook naar de Leidse voorlichtingsavonden, waar verschillende (opleidings-)instanties presentaties kwamen geven over vervolgstudies. Daar waren ook AFS en een aantal andere uitwisselingsorganisaties. Van alle organisaties gaan er maar twee naar Japan. Allebei waren die aanwezig, en dus ging ik daarheen. De eerste was een beetje suf, niet zo goed georganiseerd, en helemaal geen decoratie of iets. Volgens mij hadden ze zelfs nog te weinig foldertjes meegebracht, haha. Hierna ging ik naar de presentatie die door AFS vrijwilligers werd gegeven. Dat was echt leuk! Het was goed georganiseerd, er werd erg enthousiast verteld, ze hadden de ruimte leuk aangekleed, en er waren ook nog een gastouder en een Amerikaanse AFS’er die toen in Nederland was bij. Ja, toen werd ik echt enthousiast over AFS. Daarnaast vind ik het een mooi idee dat AFS een non-profit organisatie is, die voor het overgrote deel door vrijwilligers draaiende wordt gehouden. Het idee achter AFS spreekt me ook erg aan. Door de tijd heen zijn er natuurlijk al wat activiteiten geweest met AFS, die ook leuk waren. Het contact is ook goed, en de mensen zijn allemaal heel aardig en meedenkend. Ik vind dat AFS je goed informeert en voorbereid op de uitwisseling. Kortom: ik ben enthousiast! :)
Wil je dit nou echt allemaal?
JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA, zo graag he!! :D :D
Waar ga je nou precies heen in Japan?
Zie de post over mijn plaatsing! :-)
Waarom schrijf je deze blog?
Op deze leeftijd heb je natuurlijk, normaal gesproken, niet even ergens een potje met
heel veel geld. Dat had ik dan ook zeker niet. Wel heb ik sinds mijn 13e bijbaantjes gehad, en heb ik altijd wel iets gespaard, ook al was dit natuurlijk niet genoeg. Sinds toen ben ik wat meer gaan werken, en heb ik zo min mogelijk uitgegeven. Uiteindelijk heb ik zo dus het hele bedrag bij elkaar gespaard, iets waar ik nu stiekem wel een beetje trots op ben, want het is veel geld. In de tussentijd was ik ook overgestapt van VWO naar HAVO, en zo kwam ik ineens in de eindexamenklas terecht! Inmiddels ben ik geslaagd, en is het definitief dat ik naar Japan ga! Mijn grote droom! Mijn ouders staan inmiddels volledig achter me hoor, en zijn nu ook aan het idee gewend. Ze hebben inmiddels ook veel AFS-informatie doorgelezen, en helpen met de voorbereidingen.
Naast alles hierboven, ben ik ook gewoon echt toe aan deze ervaring. Iets nieuws en absoluut iets uitdagends, waarin ik zeker weten veel zal leren over Japan, de wereld en over mezelf.
Hoe verloopt zo’n aanmeldingsprocedure?
Normaal gesproken, als alles goed gaat, is het zo dat als je het echt wilt doen, je je online inschrijft. Vervolgens krijg je toegang tot een database met veel papierwerk, haha. Je moet dan vooral heel veel formulieren invullen. Zelf moet je van alles over jezelf schrijven en foto’s bijvoegen, maar je ouders moeten bijvoorbeeld ook een stuk over je schrijven. Ook moet je huisarts wat formulieren invullen, je school moet het een en ander aan informatie over je verstekken (inclusief cijfers van de afgelopen 3 jaar), en iemand moet een aanbevelingsbrief voor je schrijven. Daarnaast zijn er nog een aantal kleinere formulieren. Als je dit allemaal gedaan hebt, stuur je het pakket op. Dan volgt het huisbezoek. Een regiovrijwilliger komt langs, en neemt nog wat formulieren mee. Samen met je ouders en de vrijwilliger neem je het een en ander door, en moet je jezelf op bepaalde aspecten beoordelen. Dit huisbezoek is voornamelijk om te checken of je weet waar je aan gaat beginnen. De vrijwilliger doet na dit huisbezoek verslag bij AFS. Het totaalpakket van alle formulieren en dit verslag, vormt de basis waarop AFS je kan accepteren of je deelname kan afraden. Als alles goed is, krijg je van AFS Nederland bericht van acceptatie. Daarna is het wachten, en wordt het dossier vervolgens door AFS in het gastland onder de loep genomen. Zij kunnen wat aanvullende informatie vragen. Uiteindelijk volgt –als alles goed is- ook daar bericht van acceptatie. Ook moest ik toen een TBC-test doen. Hierna breekt er een lange periode van wachten aan, waarin AFS in het gastland aan de slag gaat met je plaatsing.
Bij mij ging het trouwens niet zo makkelijk. Uiteindelijk heb ik natuurlijk ook gewoon alles gedaan wat hierboven staat, maar eerst was het een heel gedoe. Net na mijn inschrijving kreeg ik te horen dat het programma voor Japan al vol zat. Een van de deelnemers was nog aan het twijfelen, maar uiteindelijk kreeg ik bericht dat ik echt niet kon gaan. Dat vond ik echt een moeilijke periode, met vooral veel afwachten. AFS heeft in ieder geval gedaan wat ze konden doen. Ze begrepen me en hebben altijd duidelijkheid gegeven op de momenten waarop dat kon. Ik gaf zelf de hoop op een uitwisselingsjaar in Japan ook nog niet op. Ik nam contact op met zo’n beetje alle andere uitwisselingsorganisaties, en tegelijkertijd was iemand die ik via het korte uitwisselingsprogramma had leren kennen, aan Japanse kant druk bezig om te kijken of we niet zelf een uitwisseling konden regelen. Zonder organisatie bleek het heel lastig te zijn om een visum te krijgen. Mijn vader en ik hebben ook nog veel uitgezocht, en ik had toen nog informatie ingewonnen bij de ambassade en een immigratieadvocaat. Dit alles gebeurde in zo’n 6 maanden. In die tijd praatte ik best vaak met iemand al eerder naar Japan is geweest, dat me ook heeft geholpen.
Maar toen… op 11-11-’13, toen ik thuis kwam van een tentamen Nederlands, ging de telefoon. AFS had goed nieuws!!! Er was toch nog een plaats vrijgekomen, woeeehoeee! Natuurlijk had ik dit niet meer verwacht en ik was echt onbeschrijflijk blij.
Waarom AFS?
Toen ik in 4VWO zat, ging ik me een beetje oriënteren op wat ik na de middelbare wilde doen. Zo ging ik toen ook naar de Leidse voorlichtingsavonden, waar verschillende (opleidings-)instanties presentaties kwamen geven over vervolgstudies. Daar waren ook AFS en een aantal andere uitwisselingsorganisaties. Van alle organisaties gaan er maar twee naar Japan. Allebei waren die aanwezig, en dus ging ik daarheen. De eerste was een beetje suf, niet zo goed georganiseerd, en helemaal geen decoratie of iets. Volgens mij hadden ze zelfs nog te weinig foldertjes meegebracht, haha. Hierna ging ik naar de presentatie die door AFS vrijwilligers werd gegeven. Dat was echt leuk! Het was goed georganiseerd, er werd erg enthousiast verteld, ze hadden de ruimte leuk aangekleed, en er waren ook nog een gastouder en een Amerikaanse AFS’er die toen in Nederland was bij. Ja, toen werd ik echt enthousiast over AFS. Daarnaast vind ik het een mooi idee dat AFS een non-profit organisatie is, die voor het overgrote deel door vrijwilligers draaiende wordt gehouden. Het idee achter AFS spreekt me ook erg aan. Door de tijd heen zijn er natuurlijk al wat activiteiten geweest met AFS, die ook leuk waren. Het contact is ook goed, en de mensen zijn allemaal heel aardig en meedenkend. Ik vind dat AFS je goed informeert en voorbereid op de uitwisseling. Kortom: ik ben enthousiast! :)
Wil je dit nou echt allemaal?
JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA, zo graag he!! :D :D
Waar ga je nou precies heen in Japan?
Zie de post over mijn plaatsing! :-)
Waarom schrijf je deze blog?
Ik schrijf deze blog eigenlijk hoofdzakelijk om twee redenen. Ten eerste is dit de manier voor mij om contact te houden met iedereen thuis en iedereen die ik nu hoogstwaarschijnlijk vaker spreek dan straks in Japan. Doordat ik hier mijn verhalen kwijt kan, hoef ik niet heel vaak hetzelfde verhaal te vertellen, en blijft iedereen op de hoogte van wat er zo'n beetje gebeurd. Ten tweede, is dit natuurlijk ook gewoon heel leuk voor mezelf. Wat ik hier post, vergeet ik nooit meer. Om die reden zal ik soms ook de wat minder leuke dingen posten. Ook vind ik schrijven gewoon leuk. Zelf heb ik veel blogs gelezen van AFS'ers die naar Japan zijn gegaan. Dat vond ik super, ik leerde er ook weer veel van, en het maakte me enthousiast.
Hoe vaak zal je iets posten, en waarom in twee talen?
Zoals ik al zei, hoop ik dat ik via deze blog iedereen op de hoogte kan houden. Dus ook vrienden en belangstellenden die geen Nederlands spreken. Om die reden heb ik besloten om zowel in het Nederlands als in het Engels te schrijven. Alleen weet ik eerlijk gezegd niet of ik dat ook echt zo vol ga houden, vanwege de tijd (zie ook mijn post 'note for non-Dutch speakers'. Over het algemeen neem ik me voor zo eens in de 2/3 weken iets te schrijven. Die periode zal waarschijnlijk soms wat langer zijn, en misschien soms wel wat korter!
Alvast heel erg bedankt voor het lezen van mijn blog! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hoe vaak zal je iets posten, en waarom in twee talen?
Zoals ik al zei, hoop ik dat ik via deze blog iedereen op de hoogte kan houden. Dus ook vrienden en belangstellenden die geen Nederlands spreken. Om die reden heb ik besloten om zowel in het Nederlands als in het Engels te schrijven. Alleen weet ik eerlijk gezegd niet of ik dat ook echt zo vol ga houden, vanwege de tijd (zie ook mijn post 'note for non-Dutch speakers'. Over het algemeen neem ik me voor zo eens in de 2/3 weken iets te schrijven. Die periode zal waarschijnlijk soms wat langer zijn, en misschien soms wel wat korter!
Alvast heel erg bedankt voor het lezen van mijn blog! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Written on 17-06-'14
Hello! :-)
My name is Rick, I am 17 years old, I live in Noordwijk and I am graduated from high school. From coming August the 21st, I will go to Japan as an AFS exchange student! Probably most people who are reading this already know me, and have already heard this for at least 80 times, but still. If not, you probably think something like ‘’huh, Japan, a year? That’s not possible, right?’’. Well… it is! :D In this post, I will try to explain everything as short and clear as possible. So now, I will tell ‘my story’ via something like a FAQ (^^).
WHAT are you
going to do?!
So, I will be doing an exchange year in Japan. I will live in a host family, and I will go to the local high school. It’s SOOO exciting! :D
Wow, so you’re going to China?
Nope… Japan is not China..
(Believe me, I have been asked this question so many times!).
In English?
No, in Japanese!!
So… you speak Japanese?!
Hmm, nope. Or in every case, not YET! One of the main aims of this exchange, is to study the language. Not just by the well-known books and plans, but especially in practise. Generally, I really like the Japanese language, it’s beautiful! So, I’m looking forward to study it. It’s not like French or German, but it’s something completely different. For instance, the Japanese language knows 3 writings: Hiragana and Katakana (combined, they are also known as Kana, two sound scripts for own and foreign words), and Kanji, which are like the ‘Chinese characters’. Each Kanji has a meaning. We have only been talking about the writing… Honestly, I am really curious to the amount of Japanese I will be able to speak by the end of this year 0.0.
WHAT is AFS?!
AFS stands for ‘American Field Service’. In the past, during the First and Second World War, AFS was a voluntary ambulance service. When the war was over, they wanted to keep doing effort to create more understanding and respect between people out of different cultures. That’s why they started exchange programs. Their first exchange was between people from several countries who were going to the US in 1947 (by boat). Nowadays, it’s a big non-profit exchange organisation, which is active in more than 60 countries!! It’s not a real ‘exchange’ by the way, because it isn’t required to host someone too ‘in exchange’.
I would understand Belgium or Germany, but JAPAN… where does that come from?!
This is probably the question I have been asked the most. Well, just have a seat… (^^)
When I was in the 3rd high school (of the 5), I heard my school was setting up an exchange project with Japan. Of course, that time I also thought like… JAPAN?! My (old) high school, Teylingen College Leeuwenhorst, is located in Noordwijkerhout. Noordwijkerhout has a city-relationship with Hirado, Japan for a couple of years now. In the beginning, they exchanged football teams, but this would change in high school exchanges! There was an information meeting at school, and everyone who was interested could go there to hear some more about it. Things were told really enthusiastically here, and so I was immediately enthusiastic too. Yet, I wasn´t the only one… there were lots of signing-ups… And just 12 places to give away. That time, I did my best on the motivation letter we had to write, and I was selected!! :D
A long story short, 12 Japanese students came to the Netherlands, in September 2012. We hosted a student at home for almost two weeks! We followed a special program, and everyone became really good friends. After this part of the exchange, I was really excited about Japan already. The way how Japanese people see things we consider as normal, tells us a lot about their habits and culture. When this part came to an end, I have read lots about Japan, and searched many things up. The more I found, the more I fell in love with Japan. In this time, I also started watching J-dramas (Japanese series and films), which I still do frequently. Besides that it’s just really nice, it makes the language sound some more comfortable, it teaches you things about Japanese, and it’s just… Japanese, haha! My mother discovered a website of an exchange organisation. That way, we found out there is a possibility to go to Japan for a year, on this age! That idea made me very excited, and I really wanted to do this. But, my parents weren´t enthusiastic about it (yet). They found I just had to go to Japan for the two weeks, so I could see if I really wanted to do it (although of course I already know I seriously wanted to do this ^^). Also, they didn´t want me to do something like that before I had graduated from high school.
And then, in April 2013, the Dutch group went to Japan! We stayed with the families of the students who we hosted in September. And yeah, you might already feel it, but… now I was even more convinced and enthusiastic! That time in Japan (and actually everything about that exchange), was amazing. Learned, seen and experiences so many things. So many cultural differences. Wauw. Japan won my love in Hirado. However, it was way too short, haha. Then, I could convince my parents, but I would have to pay the participant fee by myself… Autch… Right after I came back, I signed up by AFS.
On this age, you –usually- don´t just have a pot with much money laying somewhere. So didn´t I. Yet, I´ve been having part-time jobs since my 13th (having part-time jobs while attending high school is usual in the Netherlands). So, I saved something already, although it wasn´t enough my far of course. Since then, I have been working some more hours a week, and spent as less as possible. At the end, I have saved the whole amount of money that way, of which I am still a little proud since it´s a lot of money. Then, I was in the final year, and had to study a lot. Now I am, fortunately, graduated, and it´s sure that I will go to Japan! My big dream! My parents now support me, and are starting to get used to the idea. They have read much AFS-information, and they help me with the preparations.
So, I will be doing an exchange year in Japan. I will live in a host family, and I will go to the local high school. It’s SOOO exciting! :D
Wow, so you’re going to China?
Nope… Japan is not China..
(Believe me, I have been asked this question so many times!).
In English?
No, in Japanese!!
So… you speak Japanese?!
Hmm, nope. Or in every case, not YET! One of the main aims of this exchange, is to study the language. Not just by the well-known books and plans, but especially in practise. Generally, I really like the Japanese language, it’s beautiful! So, I’m looking forward to study it. It’s not like French or German, but it’s something completely different. For instance, the Japanese language knows 3 writings: Hiragana and Katakana (combined, they are also known as Kana, two sound scripts for own and foreign words), and Kanji, which are like the ‘Chinese characters’. Each Kanji has a meaning. We have only been talking about the writing… Honestly, I am really curious to the amount of Japanese I will be able to speak by the end of this year 0.0.
WHAT is AFS?!
AFS stands for ‘American Field Service’. In the past, during the First and Second World War, AFS was a voluntary ambulance service. When the war was over, they wanted to keep doing effort to create more understanding and respect between people out of different cultures. That’s why they started exchange programs. Their first exchange was between people from several countries who were going to the US in 1947 (by boat). Nowadays, it’s a big non-profit exchange organisation, which is active in more than 60 countries!! It’s not a real ‘exchange’ by the way, because it isn’t required to host someone too ‘in exchange’.
I would understand Belgium or Germany, but JAPAN… where does that come from?!
This is probably the question I have been asked the most. Well, just have a seat… (^^)
When I was in the 3rd high school (of the 5), I heard my school was setting up an exchange project with Japan. Of course, that time I also thought like… JAPAN?! My (old) high school, Teylingen College Leeuwenhorst, is located in Noordwijkerhout. Noordwijkerhout has a city-relationship with Hirado, Japan for a couple of years now. In the beginning, they exchanged football teams, but this would change in high school exchanges! There was an information meeting at school, and everyone who was interested could go there to hear some more about it. Things were told really enthusiastically here, and so I was immediately enthusiastic too. Yet, I wasn´t the only one… there were lots of signing-ups… And just 12 places to give away. That time, I did my best on the motivation letter we had to write, and I was selected!! :D
A long story short, 12 Japanese students came to the Netherlands, in September 2012. We hosted a student at home for almost two weeks! We followed a special program, and everyone became really good friends. After this part of the exchange, I was really excited about Japan already. The way how Japanese people see things we consider as normal, tells us a lot about their habits and culture. When this part came to an end, I have read lots about Japan, and searched many things up. The more I found, the more I fell in love with Japan. In this time, I also started watching J-dramas (Japanese series and films), which I still do frequently. Besides that it’s just really nice, it makes the language sound some more comfortable, it teaches you things about Japanese, and it’s just… Japanese, haha! My mother discovered a website of an exchange organisation. That way, we found out there is a possibility to go to Japan for a year, on this age! That idea made me very excited, and I really wanted to do this. But, my parents weren´t enthusiastic about it (yet). They found I just had to go to Japan for the two weeks, so I could see if I really wanted to do it (although of course I already know I seriously wanted to do this ^^). Also, they didn´t want me to do something like that before I had graduated from high school.
And then, in April 2013, the Dutch group went to Japan! We stayed with the families of the students who we hosted in September. And yeah, you might already feel it, but… now I was even more convinced and enthusiastic! That time in Japan (and actually everything about that exchange), was amazing. Learned, seen and experiences so many things. So many cultural differences. Wauw. Japan won my love in Hirado. However, it was way too short, haha. Then, I could convince my parents, but I would have to pay the participant fee by myself… Autch… Right after I came back, I signed up by AFS.
On this age, you –usually- don´t just have a pot with much money laying somewhere. So didn´t I. Yet, I´ve been having part-time jobs since my 13th (having part-time jobs while attending high school is usual in the Netherlands). So, I saved something already, although it wasn´t enough my far of course. Since then, I have been working some more hours a week, and spent as less as possible. At the end, I have saved the whole amount of money that way, of which I am still a little proud since it´s a lot of money. Then, I was in the final year, and had to study a lot. Now I am, fortunately, graduated, and it´s sure that I will go to Japan! My big dream! My parents now support me, and are starting to get used to the idea. They have read much AFS-information, and they help me with the preparations.
Besides all
this, I just really feel like doing this and feel ready to start this
experience. Something new and something really challenging, where I will
definitely learn a lot about Japan, the world and myself.
How does such a signing-up procedure go?
Normally in the Netherlands, when everything goes the right way, you have to sign-up online. Then, you get access to a database with lots of paper work, haha. You have to fill in many forms, and you will have to write things about yourself, your parents have to write about you, your doctor has to fill in some forms, your school has to provide your grades of the last 3 years and write something about you, and someone has to write a recommendation letter. Besides, there are some smaller forms as well. Once you have finished them all, you sent out the application. Then, an area-volunteer of AFS comes for a home visit and brings, surprisingly, some more forms. Together with your parents and the volunteer, you speak about several things, and you have to describe your characteristics and so on. The home visit is especially to check if you actually know where you signed-up for (are your expectations realistic, do you know it’s not a long vacation, etc.) Afterwards, the AFS volunteer makes a report for AFS. The whole package (all application forms plus this report) forms the basis on which AFS can accept you or advice you not to participate. If everything is all right, AFS will inform you that you’ve been accepted. Then, AFS in the host country looks to your forms and possibly will ask you to provide some additional information. If now everything is all right too, you will get another message that you´re accepted, so your participation is sure. Finally, there comes a long period of waiting, in which AFS in the host country will do their best to arrange your placement.
In my case, it didn´t go that ´easy´. Of course I have also done everything that´s mentioned above, but at first there were difficulties. After I signed-up, I got to hear that the program for Japan had already reached the maximum amount of participants! One of the participants with a place was still doubting a little whether to go or not, but at the end I got the final message that told me I really couldn´t participate. I experiences this as a really tough period, with above all much waiting. In every case, AFS did what they could. They understood me and have always provided clear information whenever they could. I didn´t give up the hope on an exchange year to Japan. So, I contacted many other exchange organisations, and in the meantime someone I got to know through the short-term exchange was doing some research if it was possible to arrange an exchange by ourselves. Without an organisation, it turned out to be really difficult to get a VISA, and of course I preferred going with AFS. My father and I did some research too, and I got some information by contacting the embassy and an immigration lawyer. Everything mentioned happened in a period of about 6 months. In those months I talked quite a lot with someone who had already been on an exchange to Japan, which has helped me as well. But then… on 11-11-´13, when I just got home from a Dutch exam, the telephone rang… AFS had good news, I COULD GO, Wooeeehoeeee! Of course I didn´t expect this anymore, so I was really unbelievably happy.
How does such a signing-up procedure go?
Normally in the Netherlands, when everything goes the right way, you have to sign-up online. Then, you get access to a database with lots of paper work, haha. You have to fill in many forms, and you will have to write things about yourself, your parents have to write about you, your doctor has to fill in some forms, your school has to provide your grades of the last 3 years and write something about you, and someone has to write a recommendation letter. Besides, there are some smaller forms as well. Once you have finished them all, you sent out the application. Then, an area-volunteer of AFS comes for a home visit and brings, surprisingly, some more forms. Together with your parents and the volunteer, you speak about several things, and you have to describe your characteristics and so on. The home visit is especially to check if you actually know where you signed-up for (are your expectations realistic, do you know it’s not a long vacation, etc.) Afterwards, the AFS volunteer makes a report for AFS. The whole package (all application forms plus this report) forms the basis on which AFS can accept you or advice you not to participate. If everything is all right, AFS will inform you that you’ve been accepted. Then, AFS in the host country looks to your forms and possibly will ask you to provide some additional information. If now everything is all right too, you will get another message that you´re accepted, so your participation is sure. Finally, there comes a long period of waiting, in which AFS in the host country will do their best to arrange your placement.
In my case, it didn´t go that ´easy´. Of course I have also done everything that´s mentioned above, but at first there were difficulties. After I signed-up, I got to hear that the program for Japan had already reached the maximum amount of participants! One of the participants with a place was still doubting a little whether to go or not, but at the end I got the final message that told me I really couldn´t participate. I experiences this as a really tough period, with above all much waiting. In every case, AFS did what they could. They understood me and have always provided clear information whenever they could. I didn´t give up the hope on an exchange year to Japan. So, I contacted many other exchange organisations, and in the meantime someone I got to know through the short-term exchange was doing some research if it was possible to arrange an exchange by ourselves. Without an organisation, it turned out to be really difficult to get a VISA, and of course I preferred going with AFS. My father and I did some research too, and I got some information by contacting the embassy and an immigration lawyer. Everything mentioned happened in a period of about 6 months. In those months I talked quite a lot with someone who had already been on an exchange to Japan, which has helped me as well. But then… on 11-11-´13, when I just got home from a Dutch exam, the telephone rang… AFS had good news, I COULD GO, Wooeeehoeeee! Of course I didn´t expect this anymore, so I was really unbelievably happy.
Why AFS?
The year before I did my exams, I was thinking about what I wanted to do after high school. On an evening, I went to a place where (educative) institutions came to give presentations about various studies. AFS and a few other exchange organisation were there as well. Out of all exchange organisations, there are only 2 going to Japan. Both organisations were giving presentations, so I went to either one of them. The first one was a bit boring, a little messy, and no decoration or something like that. I remember they even had too less leaflets, haha. Once this one was finished, I went to the AFS presentation. This was really fun! It was well-organised, the volunteers spoke very enthusiastically, they decorated the room very nicely, and there were also a host mother and an American exchange student who was in the Netherlands at that time. This gave me the first impression of AFS, and I became really enthusiastic about it. Besides, I really like the idea that AFS is a non-profit organisation, and the idea behind AFS really attracts me. Through the time, there has been several activities from AFS, which were nice as well. The contact between AFS and the students is good too, and the people are really kind and able to place themselves in your situation. I find that AFS informs and prepares you really well for the exchange. Concluding: I am enthusiast!
Do you really want to do this all?
YEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEES, so much!! :D :D
Where in Japan will you be staying, specifically?
Please see my post about my placement!
Why do you write a blog?
I am writing this blog for two main reasons. Firstly, this is a good way to keep everyone up to date. Not only everyone at home, but also everyone I speak more now than I will in Japan. Because I can put my stories here, I won’t have to tell the same story again and again. Secondly, this is really nice for myself. The things I post here, are things I will never forget. Therefore, I will also post the some less nice things. Besides, I just like writing. I have read quite some blogs of AFS’ers who went to Japan, which I really enjoyed. I could learn from it, and above all it made me enthusiastic!
How often will you post, and why in two languages?
As I already mentioned, I hope to keep everyone up to date via this blog. So also for friends and those interested, who don’t speak Dutch. Therefore, I decided to write this blog in both Dutch and English. To be honest, I am not pretty sure if I will be able to keep doing so, due to time and other stuff (please see my post ‘note for non-Dutch speakers’). Generally, I am planning to write something once a 2/3 weeks. That period might sometimes be some longer, and it might even be some shorter!
Thank you in advance for reading my blog! :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik zou het heel leuk vinden als u een berichtje achterlaat. :-)